Μέθοδος McKenzie
Η Μέθοδος McKenzie® Μηχανική Διάγνωση και Θεραπεία® (ΜΔΘ) είναι μια διεθνώς αναγνωρισμένη μέθοδος αξιολόγησης και θεραπείας του πόνου της σπονδυλικής στήλης και των άκρων που αναπτύχθηκε από τον φυσιοθεραπευτή της Robin McKenzie. Έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως σε όλο τον κόσμο για περισσότερα από 30 χρόνια.
Οι Φυσικοθεραπευτές στη ΜΔΘ εκπαιδεύονται για την αξιολόγηση και τη διάγνωση όλων των περιοχών του μυοσκελετικού συστήματος. Αυτό σημαίνει ότι εάν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης και περιφερειακών αρθρώσεων, μπορεί να είναι κατάλληλη μια αξιολόγηση ΜΔΘ.
Η ΜΔΘ είναι μια φιλοσοφία ενεργητικής εμπλοκής και εκπαίδευσης του ασθενούς που εμπιστεύεται και χρησιμοποιείται από Φυσικοθεραπευτές σε όλο τον κόσμο για προβλήματα πλάτης, αυχένα και άκρων. Αυτή η προσέγγιση εξακολουθεί να είναι μία από τις πιο διαδεδομένες μεθόδους φυσικής θεραπείας.
Ένα βασικό χαρακτηριστικό είναι η αρχική αξιολόγηση - ένας ασφαλής και αξιόπιστος τρόπος για να επιτευχθεί ακριβής διάγνωση και μόνο στη συνέχεια να γίνει το κατάλληλο θεραπευτικό πρωτόκολλο. Διαγνωστικές απεικονίσεις όπως μαγνητικές τομογραφίες είναι συχνά περιττές. Οι πιστοποιημένοι Φυσικοθεραπευτές μας της ΜΔΘ μπορούν να καθορίσουν γρήγορα εάν η μέθοδος θα είναι αποτελεσματική για κάθε ασθενή.
Στην πραγματική του έννοια, της ΜΔΘ είναι μια ολοκληρωμένη προσέγγιση που βασίζεται σε υγιείς αρχές και βασικά στοιχεία που όταν είναι πλήρως κατανοητά και ακολουθούνται, είναι πολύ επιτυχημένα.
Χρησιμοποιώντας τις πληροφορίες από την αξιολόγηση, ο Φυσικοθεραπευτής θα δώσει ειδικές ασκήσεις και συμβουλές, σχετικά με τις στάσεις που πρέπει να υιοθετήσει και τις στάσεις που πρέπει να αποφύγει, προσωρινά, ο ασθενής. Εάν το πρόβλημα παρουσιάζεται δύσκολο, μηχανικά, τότε ο εξειδικευμένος στη ΜΔΘ Φυσικοθεραπευτής, ίσως χρειαστεί να εφαρμόσει τεχνικές δια των χειρών, έως ότου μπορέσει και πάλι ο ασθενής να γίνει ικανός για αυτοθεραπεία. Ο στόχος είναι να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα με όσο το δυνατόν λιγότερο αριθμό συνεδριών. Μία θεραπεία που μπορεί να την εκτελεί ο ασθενής πέντε ή έξι φορές την ημέρα, είναι πιο αποτελεσματική σε μικρότερο χρονικό διάστημα, από εκείνη που παρέχεται από τον κλινικό μία ή δύο φορές την εβδομάδα. Άρα, δίνεται έμφαση στην ενεργή συμμετοχή του ασθενούς, ώστε μέσα από αυτήν να ελαχιστοποιήσει τον αριθμό των επισκέψεων στον θεραπευτή, εξοικονομώντας χρόνο και χρήμα. Τέλος, οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να διαχειριστούν με επιτυχία το πρόβλημά τους όταν τους δοθούν οι απαραίτητες γνώσεις και εργαλεία.
